1. Knubbel der Kölsche Funke rut-wieß vun 1823 e.V. - Rote Funken Köln

Knubbeltour 2007

1. Knubbel
Kölsche Funke rut - wieß vun 1823 e.V. - Rote Funken Köln

1. Knubbel der Kölsche Funke rut-wieß vun 1823 e.V. - Rote Funken Köln


Knubbeltour noh Rom 2007

2007

Knubbel - Tour noh Rom

vun Drihpitter (Hermann Josef Müsch)

Alle Wege führen nach Rom  !!!

Et kunnt also nit usblieve, dat irgendwann och ens dä eeschte Knubbel vun dä Kölsche Funke rut-wieß dä Wääch noh Rom fungk. Am 13. September 2007 wor et dann suwigg: Knubbeltour noh ROMA in bella Italia – nit zo verwäßele met ROM em Westerwald.

Janz jäje sing bisherige Jewende wor unsere Knubbelföhrer „Splinter“, för dä et jo sing letzte Knubbeltour als Knubbelföhrer wäde sullt, ald en Stund fröher am Treffpunkt em Flughafen un hat angeblich ald de Brütche geschmiert. Do han mer dann ehts ens genöchlich gefröhstöck un en lecker Jläsje KÖLSCH jedrunke. Manche han och 2, 3 Jläsje gedrunke, domet se sich dä Geschmack besser enpräge kunnte, denn för de nökste 4 Dag wor jo finito met KÖLSCH.

Nohdem dann och unsere Präsidöres, de LAACHDUV VUN DR ÜLEPOOZ, dä met singem Borsalino ussoch, als köm hä fresch vun „Da Bruno“, un uns Ex-Marie Tanja Wolters als Ehren-Knubbelmitglied anjekumme un lautstark bejröß wode wore, sin mer dann su jäje Meddach höösch en dä Flieger geklomme un hatte ne ruhije un angenähme Floch noh ROM.

Wie mer do ankome, wor herrlich Wedderche un mer woodten ald vun nr netten Römerin erwaadt, die uns dann op dä Busfahrt nom Hutel ald jede Menge üvver Rom verzallt hät. Unser Hutel looch janz zentral medden en dr Stadt und hatt och ne schön schattige Innenhof met Terrasse un Jade, dä sich dann och schnell för die gesamte Tour als Treffpunk noh denne anstrengende Besichtigunge etableet hat. Dä Bus met dä nette Führerin, die uns en et Hutel jebraht han, han mer ehts am letzte Ovend widder jesinn, weil dat die Strössje en dem ale Rom vill zo eng för ne große Bus wore. Zweschendurch wor also Metro, Taxi und vür allem „Schusters Rappen“ angesaht.

Tirek am eeschte Ovend han die Tour-Orjanisatore die Pfadfinder-Qualitäte vun denne Teilnehmer getestet: Dat Restaurant, en dem dat Ovendesse jemeinsam enjenomme wäde sullt, wor en „Eigenregie“ zo erreiche. De Entfernung vum Hutel wor ne knappe Kilometer un wor en nem knappe Veedelstündche jot zo maache. Norjo, die letzte drei, die koot vörm Dessert ankome, hatte ne komplette Stradtrundgang jemaht, öm dat Lokal zo finge.

Zo esse hatten die Orjanisatore – wie üvvrijens op dä janze Tour usser dem Gala-Diner – deftije un einfache römische Huusmanskoss bestellt. Dat es och jot anjekumme. Su joov et zoeesch ens op jedem Desch ne Korv, huhvoll met Salami-Stümp en all Geschmacksrichtunge und vun alle mögliche Deere, wie Firke, Rind, Wildsau un manche han sujar Esel erusgeschmeck. Dozo je en jroße Kump voll met Ricotta- un Mozzarella-Kies met freschem Brut. Lecker !! Donoh kom en jroße Plaat op dr Desch, op der rund öm ne jroße Haufe jebrode Ädäppel eröm alle mögliche Brodestöcke us em Brodrühr loche, vun Spanfirke üvver Kalv und Jeflögel bis Kning. Et hät jot jeschmeck un wood am Engk noch met nem Grappa „jewürz“. Dä einzige „Wermutsdroppe“: Et wor schwer wärm un eng en dem Lokal. Doröm sin mer dann och bal nom Esse en Jrüppche opjebroche öm noch he un do en nem schöne Strosselokal en lecker Bierche oder ne Vino zo drinke.

All Knubbelfründe sin jot en et Hutel gekumme un fröh en et Bett gekroffe, denn am nökste Morje wor bereits öm Halve Sibbe Fröhstöck angesaht. Öm 07.20 Ohr woodten mer ald vun 2 Stadtführer afgeholt un sin dann zosamme met de METRO nom VATIKAN gefahre. Wie mer do koot vör 8 Ohr ankome, stundten do ald riesige Minscheschlange, die wie mer, all en et Vatikanische Museum wullten. Entjäje unsere Befürchtunge woren mer ävver dann doch flöck drenne, weil de „jeführte Gruppen“ förgetrocke woodten. Zo dem Museum selvs, wat jo an sich en Zosammeballung von zig verschiedene Museen met hunderte Sääl bis hin zor SIXTINISCHEN KAPELLE es, mööch ich he nor sage, dat et mieh als beendruckend wor! Dat selve jilt för dä PETERSDOM, dä jo de jrösste Kirch en dr Welt es. Och, wann mer Kölsche jo immer un och met Räch su stolz op unsere herrliche Dom sin, woren mer doch all erstaunt, wievill kleiner als dä Petersdom dä doch es.

Et wor wirklich äußerst beendruckend, ävver och anstrengend, un doröm woren mer och nit kott, als et dann jäje 13.00 Ohr zom Meddachesse ging. Dat han mer enjenomme bei „Fraterna Domus“; dat es en klein, vun Nonne geführte Herberg. Och do jov et natürlich Huusmannskoss: En leckere Minestrone und anschließend Nudele all`amatriciana, en typisch römisch Gereech. Dä SPLINTER hät sich anschleeßend bei dä Schwester Nixnutzia, die do de Leitung hat, met nr Anstecknodel vun Kölle bedank un mer han sujar en Kircheleed gesunge.

Donoh hatte mer frei un sin en klein Jrüppche durch de Altstadt spazeet un han de TREVI-Brunnen, de SPANISCHE TREPP, et PANTHEON un wat et söns noch su alles zo sin jit – un dat es nit winnig – besichtigt. Am späde Nomeddach wore mer dann widder em Hutel und han uns noh nem köhle Bierche em Jade för en Stündche zor Augenpflege zoröckgetrocke, dat mer ovens widder fit wore.

Zom Ovendesse woren mer dann all en nem kleine Altstadt-Lokal verabredt. Do mer jitz ald all Stadterfahrung hatte, han mer dat och schnell gefunge und all woren pünklich do. Do jov et als Vürspeis PIZZA. Als Zweschegang jov et PIZZA, ävver als Haupjereech jov et dann ... PIZZA !!

Ehts han mer jo jet verdutz jeloort, ävver dann han se all zu richtig zojeschlage, weil dat die Pizza och janz besonders lecker, dönn un knusprig wor.Zweschendurch hät dä Knubbelföhrer dann dat för Knubbeltoure obligatorische Erinnerungspräsent verdeilt. Dat wor dismol ne Sprühflakon, dä allerdings met nem besondere Parfüm gefüllt wor – et roch stark noh Grappa! Et es dann noch ne richte schöne genöchliche Ovend gewoode. Mer han vill gelaach un gesunge un unsere Musikus, dä als Ersatz för unsere Franz metgefahre es, hät dozo op singer Quetsch gespillt.

Am nökste Morje kunnte mer usschlofe. Mer woodten eesch noh 10 Ohr vun unsere Stadtführer zo nr Besichtigungstour durch KOLLOSSEUM, FORUM ROMANUM und CIRCUS MAXIMUS afgeholt. Jung, do han mer villeich geschweiß, denn an dem Dag woren et jod 30 Grad wärm un vill Schatte wor do jo nit. Un obwohl dat och alles ärg endrucksvoll un huh interessant wor, wor et dann doch kein Wunder, dat jäje ein Ohr meddags einige gesaht han: „Su, jitz han mer ävver jenoch Schirvele gesin! Jitz weed et Zick för en usjiebige Meddachspaus!“ Die han mer dan an dä PIAZZA NAVONA schön em Schatte unger Sunneschirme gemaht. Wie mr jehoot hät, sin donoh nit mieh allzovill Besichtigunge jemaht wode; se woren all zo kapott un han sich jeräß för dat traditionelle Gala Diner am Ovend.

Dozo sin mer dann vum Bus afjeholt wode. Mallich hat sich staats jemaht. Dann jing et erus op die Via Appia Antica en dat Jaderestaurant L´Archeologia. Do han mer jot jejesse un och dat eine oder andere Fläschje Vino jedrunke un dat Janze met nem jroße Grappa runderjespölt. Su jäje Meddernach wood dann zom Opbroch jeblose. Mer sin ävver nit tirek en et Hutel jefahre, sondern nom TREVI-Brunnen. Do hät unsere Präsidöres, die Laachduv von dr Ülepooz, för unsere Knubbelföhrer Splinter, för dä et jo die letzte Tour als Knubbelföhrer wor, en schwazze Wach orjaniseet.

Weil dat dä Bus jo nit bis an dä Brunne fahre kunnt, sin mer die letzte 200 Meter en Marschformation, an dr Spetz die Spillmöps (1 Quetsch), donoh et Tanzpaar (Lingedänzer un Tanja), dann et corpus delicti (Splinter), donoh die Mannschaft un wäjen dä italienische Verhältnisse de Höhner am Engk, unter klingendem Spiel noh dem Brunne jetrocke.

                     Einmarsch Trvi-Brunnen                                             Mariechentanz am Trevi-Brunnen in Rom            

Do mohten mer eesch noch 5 CARABINERI üvverzeuge, dat mer nit en kriegerischer Absicht jekumme wore un och keine Krawall maache wullte. Die han uns dann 5 Minute för die Zeremonie jejovve und die hät unsere Präsident und Kommandant dann och entsprechend jenötz: Et wood anjetrodde en Zweierreihe, afjezallt zo zwei un zo Ihre vun däm SPLINTER jewibbelt! Donoh kom dr Mariechendanz; dä Lingedänzer hät et Tanja em wahrsten Sinne des Wortes op Hängk jedrage. Dä Applaus, dä vun runderöm kom – mr muss sich vörstelle, dat et enzwesche ein Ohr naks wor un dä Platz vör dem Brunne voll vun Minsche wor – hatten die zwei och wirklich verdeent. Donoh han dr Präsidöres und dä Splinter noch de Front afjeschredde und die Ehrenbezeugungen entjäjejenomme. Dann hieß et „Rächs öm, ohne Trett marsch, nom Bus!“. Dat wor widder su en richtig Kabinettstöckche noh Funkenaat. Mr kann sich vörstelle, dat se do all och widder richtig Doosch hatte un die nökste Bar, die an sich schon schleeße wullt, ihre Jahresbierömsatz an dem Ovend noch ens verdubbelt hät.

Am nökste Morje hieß et dann och schon widder Afschied nemme. En schön Knubbeltour ging op et Engk an. Öm 11 Ohr sin mer mem Bus nom Petersplatz gefahre. Weil Papst Benedetto sich hat entscholdije losse (et Papamobil es en Castel Gandolfo wohl nit angesprunge), kunnten mer widder en Eigenregie anderthalv Stündche jet besichtige oder en 2. Fröhstöck ennemme oder wat och immer.Öm 1 Ohr ging et dann wigger, af nom Flughafen, wo dann dä Präsidöres och sing Kamera widderjekräje hät, die er om Hinflug bekanntlich em Flugzeug vergesse hat.

Noh nem ruhige Röckfloch us dem hillige Rom en uns hillig Kölle sin mer dann su gägen 6 Ohr ovends gelandet un en herrliche Knubbeltour, för die mer uns bei unserem Knubbervörstand hätzlich zo bedanke han, ging domet zo Engk.


Besucher Nr.:

 

(c) 2004 - 2017/ 1. Knubbel der Kölsche Funke rut-wieß vun 1823 e.V. - Rote Funken Köln [Stand: 24.03.2017]
   Webmaster: Ingo E. Müller - Fleutekies